گوشی ایمنی یکی از تجهیزات مورد نیاز در محیط های کاری است که پر سر و صدا هستند. بدون در معرض صدای زیاد به مدت طولانی سبب می شود تا دستگاه شنوایی و بعضاً عصبی، آسیب وارد شود. آلودگی صوتی محیط کار، یکی از چالش ها و مشکلاتی است که در برخی محیط های کاری وجود دارد. اما راه حل برطرف کردن این مشکل چیست؟
گوشی ایمنی
آلودگی صوتی در محل کارگاه و فاز عملیاتی هات تپ وجود خواهد داشت. استفاده از عملیات جوشکاری برای جوش دادن اجزای اتصالات به هم و نیز استفاده از همین عملیات در فاز عملیاتی و برای نصب اتصال بر روی خط لوله یکی از منابع آلودگی صوتی می باشد. همچنین استفاده از دستگاه هایی مثل دیزل ژنراتر که بسته به قدرت موتورشان صدای زیادی تولید می کنند، دیگر منبع تولید صدا در هات تپ می باشد.
دستورالعمل های ایمنی، کارکنان را ملزم به برطرف کردن آلودگی صوتی محیط می کند و در صورتی که امکان برطرف کردن آلودگی صوتی وجود نداشته باشد باید از وسایلی که مانع از تماس آلودگی صوتی با گوش می شوند، استفاده کرد.
گوشی ایمنی یکی از تجهیزی است که برای جلوگیری از رسیدن صداهای بلند و طاقت فرسا در محیط های کاری مختلف استفاده می شود. گوشی ایمنی با کیفیت های متفاوتی ساخته می شود که هر کدام به یک میزان مانع از تماس آلودگی صوتی با گوش و سیستم عصبی-شنوایی می شود. برای انتخاب هر کدام از این گوشی ها باید شرایط و میزان صدای منتشره در محیط را مورد ارزیابی قرار داد و بهترین نوع گوشی ایمنی را انتخاب کرد.
استفاده از گوشی های ایمنی در محیط های کاری که بازه ی کاری آن ها ۸ ساعت یا بیشتر بوده و همچنین دسی بل صدای منتشر شده در محیط ۸۵ دسی بل یا بالاتر باشد، الزامی است. همچنین وجود صداهای آزاردهنده و طاقت فرسا در محیط کار باعث می شود که استفاده از گوشی های ایمنی ضروری باشد.
البته پیش از استفاده ی الزامی از گوش ایمنی باید مانع از انتشار صدای منبع تولید کننده ی آلودگی صوتی شوند. مثلا در محل عملیات هات تپ و در صورتی که صدای دیزل ژنراتور بالا باشد باید از درپوش ها یا اتاقک های کانوپی سایلنت استفاده کرد. این اتاقک ها بر روی دستگاه دیزل ژنراتور قرار می گیرند و صدای منتشره را بلاک می کنند. همچنین در برخی محیط های عملیاتی و کاری می توان شیفت کاری نیروی انسانی را جوری تنظیم کرد که این افراد بیش از حد در معرض دسی بالای صدا یا صداهای طاقت فرسا قرار نگیرند. اما در صورت میسر نبودن هیچ یک از راه حل های ذکر شده از گوشی های ایمنی استفاده می شود.
استفاده از گوشی ایمنی خطرات و آسیب هایی را که متوجه گوش هستند کاهش می دهد و مانع از افت شنوایی کارکنان می شود.
برنامه جامع حفاظت شنوایی اقداماتی را در بر می گیرد که انجام دادن این اقدامات در نهایت موجب افزایش ایمنی کار و کارکنان خواهد شد. برای اجرای برنامه HCP باید ارزیابی هایی انجام شود. این ارزیابی ها عبارت اند از :
محدوده ی شنوایی گوش انسان که در سیستم عصبی او پردازش می شود، بین ۲۰ تا ۲۰۰۰۰ هرتز است و هر فرد توانایی شنوایی متفاوتی در این طیف دارد. تست ادیومتری تستی است که با استفاده از آن محدوده ی شنوایی و یا میزان افت شنوایی را بررسی و مشخص می کنند. اما محدوده بررسی این هرتز در طیف شنوایی ۲۵۰ تا ۸۰۰۰ هرتز است. این طیف در واقع حد نرمال شنوایی هر انسان است. در این تست از دستگاه شنوایی سنج یا شنوایی نگار استفاده می شود. کارشناسان بر این عقیده اند که قرار گرفتن در معرض محیط های پر سر و صدا میزان آسیب به دستگاه شنوایی را دو چندان می کند. بنابراین با استفاده از این تست می توان هم محدوده شنوایی و حساسیت شنوایی را تعیین کرد و هم می توان میزان آسیب به گوش و افت شنوایی را مورد بررسی قرار داد.
گوشی ایمنی بیرون گوش (ایرماف): این گوشی ها بر روی لاله ی گوش قرار می گیرند و بدون تماس با قسمت داخلی گوش از دستگاه شنوایی در برابر آلودگی های صوتی پر ریسک محافظت می کنند.
گوشی ایمنی داخل گوش(ایر پلاگ): این گوشی ها درون مجرای شنوایی قرار می گیرند و علاوه بر جلوگیری از رسیدن صدا به گوش تا حدودی جریان هوا را نیز بلاک می کنند.
در محیط های کاری یکسری آلودگی های بهداشتی در حد متعارف وجود دارد. استفاده از گوشی های ایرماف به این دلیل که با محیط داخلی گوش تماس ندارد به لحاظ بهداشتی بهتر است. همچنین عدم جلوگیری از جریان هوا بین گوش و حلق مانع از بروز مشکل در این خصوص می شود. به علاوه استفاده از ایرماف ها سهولت بیشتری در حین اجرای کار خواهد داشت.
